ΌΤΑΝ ΠΕΘΑΝΩ, ΘΑΨΤΕ ΜΕ ΣΤΟ FACEBOOK

Περισσότερες Πληροφορίες:

Η μαύρη κωμωδία του Αντώνη Τσιπιανίτη.

To Όταν πεθάνω, θάψτε με στο Facebook δεν είναι ένα έργο για το Facebook. Είναι ένα έργο για τον άνθρωπο έτσι όπως αποκαλύπτεται μέσα από το Facebook.

Δεν γράφτηκε δηλαδή ούτε για να κατηγορήσει το Facebook ούτε για να το επαινέσει αλλά για να δείξει πως είναι μια μεγάλη θεατρική σκηνή στην οποία οι άνθρωποι υποδύονται ρόλους-όπως παντού μέσα στη ζωή- μόνο που εδώ οι ρόλοι αποκαλύπτουν πάρα πολλά για την ψυχοσύνθεση, τον χαρακτήρα, τα πάθη, τις αδυναμίες και τις πραγματικές επιθυμίες εκείνων που τους υποδύονται.

Κι ενώ έχουν ‘ενδυθεί’ αυτούς τους ‘ρόλους’ για να κρύψουν την αλήθεια τους ή να την ωραιοποιήσουν, εντούτοις είναι αυτοί ακριβώς οι ‘ρόλοι’ που την αποκαλύπτουν.

Όμως το έργο δεν κάνει κανέναν από το κοινό να νιώσει άβολα με όσα καταδεικνύει γιατί όλο αυτό γίνεται με τέτοιο τρόπο που το κοινό γελάει με τις αδυναμίες του, συμφιλιώνεται με αυτές, τις αποδέχεται και είναι πια στο χέρι αν βγαίνοντας από το θέατρο θα θελήσει να προσπαθήσει να τις ελέγξει.

Σημαντικό ρόλο σε αυτή τη διαδικασία παίζει το γεγονός ότι το κοινό συμμετέχει σε αρκετά σημεία της παράστασης, όχι όμως αυθαίρετα και άναρχα αλλά με κείμενο που του δίνεται να διαβάσει κι έτσι βιώνει κι αυτό την λυτρωτική διαδικασία του ρόλου που το προστατεύει από την αλήθεια που το αφορά άμεσα.

Το Facebook είναι ένας μεγάλος καθρέφτης που απεικονίζει την αλήθεια του ανθρώπου. Το Όταν πεθάνω, θάψτε με στο Facebook βοηθάει το κοινό να δει τον εαυτό σε αυτό τον καθρέφτη και αντί να φοβηθεί με τις... αδυναμίες της εικόνας του, να γελάσει με αυτές και να συμφιλιωθεί μαζί τους.

Εν τέλει, το Facebook είναι σαν την Ιθάκη στο διάσημο ομώνυμο ποίημα του Καβάφη: ‘....Η Ιθάκη σ’ έδωσε το ωραίο ταξίδι...Χωρίς αυτήν δεν θα ‘βγαινες στο δρόμο...Κι αν πτωχική την βρεις η Ιθάκη δεν σε γέλασε..